Κατάφερε να σταθεί εκεί μπροστά στο φόβο του καινούριου και του διαφορετικού. Χρειάστηκε να παλέψει με τις αλλαγές που συνέβησαν μέσα του και γύρω του. Ένοιωσε την ανάγκη να επαναστατήσει.
Η Τζένη Διαμαντοπούλου είναι αφηγήτρια και παράλληλα δασκάλα σε παιδικό σταθμό. Ιστορίες και παραμύθια άκουγε από μικρή από τις γιαγιάδες της που την ετοίμασαν για τον δρόμο της αφήγησης. Έτσι, ήταν αρκετή μία σύσταση, για να μαθητεύσει στη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών και να ξεκινήσει τη δική της διαδρομή ως αφηγήτρια! Μα το πιο σπουδαίο είναι το ραντεβού που της ετοίμαζε η μοίρα, με τον «επαναστάτη γάτο» του συγγραφέα Άλκη Κούση στο 5ο Φεστιβάλ Αφήγησης της Αθήνας. Ένας γάτος που μπήκε στη ζωή της και σχεδόν ταυτίστηκε μαζί της, επηρεάζοντάς την βαθιά!
Αφήγηση, μονοπάτι νέο ή ήδη γνώριμο για σένα;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως παιδί οι ιστορίες ήταν μέσα στη ζωή μου. Η μια μου γιαγιά, μου έλεγε ιστορίες για δράκους, νεράιδες και ξωτικά και άλλα παράξενα πλάσματα, που όπως μου εκμυστηρευόταν ήταν αληθινά και εγώ δεν είχα κανένα λόγο να μην την πιστέψω. Η άλλη μου γιαγιά γεμάτη ιστορίες από τα δύσκολα χρόνια της ζωής της, τις αγάπες της και τα όνειρα της που κάποια από αυτά έμειναν απλώς όνειρα. Έτσι πολλά χρόνια μετά βρέθηκα εγώ η ίδια να λέω ιστορίες αληθινές ή φανταστικές. Ιστορίες που σε βοηθάνε να πεις όλα όσα δεν μπορείς να πεις με άλλο τρόπο.
Τον «Επαναστάτη γάτο» τον βρήκες ή σε βρήκε;
Ήρθε κυριολεκτικά και με βρήκε. Όλα ξεκίνησαν πέρυσι τον Οκτώβριο. Ο δάσκαλός μου Γιώργος Ευγενικός μου έδωσε ένα απόσπασμα από ένα λογοτεχνικό κείμενο εμπνευσμένο και γραμμένο από τον Αλκιβιάδη Κούση. «Αυτή η ιστορία είναι για σένα» μου είπε και είχε δίκιο. Μόλις την διάβασα πραγματικά ενθουσιάστηκα. Ήταν σαν να ήμουν εγώ αυτός ο γάτος που μιλούσε η ιστορία. Αφηγήθηκα ένα μέρος της ιστορίας του Άλκη, με τον οποίο πια μιλάμε στον ενικό, στο Φεστιβάλ Αφήγησης το Νοέμβριο του 2016, εκεί όπου παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από διάφορα λογοτεχνικά κείμενα. Όμως τίποτα δεν τελείωσε εκεί. Αντιθέτως τότε ήταν που ο γάτος μπήκε στη ζωή μου. Συζητώντας με τον Γιώργο Ευγενικό αποφασίσαμε να ζητήσουμε από τον Άλκη να μας παραχωρήσει ολόκληρο το κείμενο του για να πάρει το δρόμο της αφήγησης. Ο Άλκης το έκανε με χαρά και τον ευχαριστώ πολύ γι αυτό.
Μας είπες ότι το κείμενο ήταν λογοτεχνικό. Πόσο εύκολο είναι να γίνει ένα λογοτεχνικό κείμενο, αφήγηση χωρίς να χάσει την ταυτότητά του;
Το κείμενο όταν το πήρα στα χέρια μου και άρχισα να το δουλεύω ήταν γραμμένο σε μορφή μονολόγου. Ο ίδιος ο γάτος εξιστορεί την ήρεμη ζωή του με το μπαμπά του, όταν στο σπίτι τους εμφανίζεται «ένα τεράστιο χνουδωτό τέρας» που φυσικά φέρνει τα πάνω κάτω. Επειδή ήταν η πρώτη φορά που δούλευα ένα τέτοιου είδους κείμενο χρειάστηκε να αναζητήσω άλλο τρόπο για να το προσεγγίσω. Έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που είχα συνηθίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Βρέθηκα ξαφνικά μπροστά σε κάτι καινούριο και διαφορετικό. Αυτή ήταν και μια ουσιαστική πρόκληση για μένα. Προσπάθησα μεταφέροντας το μονόλογο του γάτου σε τρίτο πρόσωπο να κρατήσω τη ζωντάνια του κειμένου και ταυτόχρονα τον αυθεντικό χαρακτήρα του λόγου του Αλκιβιάδη Κούση. Με τις πολύτιμες και πολύ χρήσιμες συμβουλές του Γιώργου Ευγενικού, ο οποίος έχει και την καλλιτεχνική επιμέλεια της αφήγησης, το συγκεκριμένο λογοτεχνικό κείμενο μεταμορφώθηκε σε αφηγηματικό. Και άλλαξε και όνομα. Από «Μη μου μιλάτε για την Ήρα» έγινε η ιστορία του «Επαναστάτη γάτου», τονίζοντας έτσι όλες τις αλλαγές που συνέβησαν στο γάτο μέσα του και γύρω του, τον τρόπο που προσπάθησε να επαναστατήσει απέναντι σε αυτό που του ήταν ξένο που όμως στο τέλος το αγάπησε πραγματικά.
Που αναφέρεται η ιστορία;
Η ιστορία αναφέρεται σε ένα γάτο που ζούσε μια ζωή ήρεμη, που νόμιζε ότι τα όριζε όλα και τα είχε όλα υπό έλεγχο. Ώσπου ξαφνικά και χωρίς να το έχει ο ίδιος επιλέξει εμφανίστηκε στο σπίτι που ζούσε με το μπαμπά του ένα νέο πρόσωπο. Για να μείνει εκεί μαζί τους. Και τότε όπως είναι λογικό όλα άλλαξαν.
Γιατί αυτός ο γάτος είναι «επαναστάτης»
Γιατί κατάφερε να σταθεί εκεί μπροστά στο φόβο του καινούριου και του διαφορετικού. Χρειάστηκε να παλέψει με τις αλλαγές που συνέβησαν μέσα του και γύρω του. Ένοιωσε την ανάγκη να επαναστατήσει.
Εσένα σου έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Είναι τούτη εδώ η ιστορία που μιλάει για τη ζωή ενός γάτου, μα σίγουρα μου ψιθυρίζει κάτι και για τη δική μου τη ζωή. Για τον δικό μου φόβο, τις άμυνες και τις αντιδράσεις κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά σε κάτι καινούριο και διαφορετικό. Για όλα αυτά που φαίνεται να απειλούν τις ισορροπίες μου και με κάνουν να χάνω τον έλεγχο όλων όσων μέχρι τώρα έχω χτίσει. Ή ίσως έτσι νομίζω; Μα και για όλες αυτές τις αλλαγές που συνειδητά ή όχι συμβαίνουν μέσα μου και γύρω μου, έως ότου τελικά το άγνωστο να γίνει γνώριμο και οικείο. Και είναι αυτή η ιστορία η αφορμή να αναρωτηθώ το πώς εγώ η ίδια επιλέγω να σταθώ μέσα σε όλες αυτές τις αλλαγές, ώστε να τους δώσω την ευκαιρία να με αγγίξουν και να με παρασύρουν. Στη ζωή.
Επειδή όμως σ’ αυτή την ιστορία θα πρέπει να γνωρίσουμε και τον ‘μπαμπά’ του «επαναστάτη» γάτου, καιρός είναι να απευθυνθούμε και στον εμπνευστή της ο οποίος δεν είναι άλλος από τον δάσκαλο και συγγραφέα Άλκη Κούση.
Ποιες ήταν ακριβώς οι συνθήκες «γέννησης» του «επαναστάτη» γάτου;
Όλα ξεκίνησαν όταν, διασχίζοντας την Αττική οδό, είδα ξαφνικά ένα γατάκι στη μέση του δρόμου. Φοβήθηκα ότι κάποιο διερχόμενο όχημα θα μπορούσε να το πατήσει, γι’ αυτό και σταμάτησα λίγα μέτρα πιο κάτω για να το απομακρύνω. Ένα όχημα της Αττικής οδού κατέφθασε σχεδόν ταυτόχρονα και ο υπάλληλος με ρώτησε ευγενικά αν χρειάζομαι βοήθεια. Όταν του εξήγησα, άκουσα έκπληκτος πως πολλά ζώα (γάτες και σκύλοι) "αφήνονται" στην τύχη τους αριστερά και δεξιά του δρόμου από συμπολίτες μας, που θέλουν έτσι να τα ξεφορτωθούν! Αν βρεθούν ζωντανά, περισυλλέγονται και στέλνονται στη Φιλοζωική. Στο πρώτο "ψιψιψι" που έκανα ο μικρός, που στο μεταξύ είχε εξαφανιστεί, αποκαλύφθηκε πίσω από τους θάμνους. Παρέμεινε ακίνητος στη θέση του μέχρι που τον πλησίασα, τον πήρα στα χέρια μου και τον έφερα σπίτι μου. Η ιστορία του γατούλη συγκίνησε τους μαθητές μου στο σχολείο κι αποφάσισα να δημιουργήσω μια σελίδα στο διαδίκτυο, όπου θα ανέβαζα σε συνέχειες τις περιπέτειές του. Έτσι δημιουργήθηκε το ιστολόγιο «Το ημερολόγιο ενός γάτου». Οι ιστορίες άρεσαν πολύ σε μικρούς και μεγάλους κι έτσι αποφάσισα να τις συγκεντρώσω, να τις εμπλουτίσω και να τους δώσω τη μορφή ενός ενιαίου κειμένου.
Ποιό είναι το όνομα του γάτου;
Αρχικά ο γάτος στην ιστορία ονομαζόταν Γαττίκ (γάτος + Αττική οδός), όπως και ο πραγματικός μου γάτος.
Γιατί εμπιστεύτηκες την Τζένη Διαμαντοπούλου να αφηγηθεί την ιστορία σου.
Όταν έμαθα ότι στο 5ο Φεστιβάλ Αφήγησης θα παρουσιαστούν στο κοινό ανέκδοτες ιστορίες, έβγαλα από το συρτάρι τις περιπέτειες του γάτου και δήλωσα συμμετοχή με ένα απόσπασμα του βιβλίου. Επειδή ο ίδιος δεν ένιωθα έτοιμος να υποστηρίξω το κείμενο, μου προτάθηκε από το Φεστιβάλ η συνεργασία με την Τζένη Διαμαντοπούλου. Όταν την γνώρισα κατάλαβα αμέσως ότι ήταν πραγματικά το καταλληλότερο πρόσωπο για να αφηγηθεί τη συγκεκριμένη ιστορία. Η αφήγησή της άρεσε πάρα πολύ. Λίγους μήνες αργότερα μου είπε η ίδια η Τζένη ότι την ενδιαφέρει να κάνει παράσταση το συγκεκριμένο κείμενο. Η ιστορία ξαναγράφτηκε, έγιναν μικρές αλλαγές και ο γάτος ονομάστηκε Γιούπιτερ (Δίας) για να τονιστεί και η αντιπαράθεση με το σκύλο του σπιτιού που λέγεται Ήρα.
Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΓΑΤΟΣ
Για ενήλικες και παιδιά άνω των 10 ετών
Σάββατα 20 και 27 Μαΐου 2017. Ωρα 20:30
Η Τζένη Διαμαντοπούλου είναι αφηγήτρια και παράλληλα δασκάλα σε παιδικό σταθμό. Ιστορίες και παραμύθια άκουγε από μικρή από τις γιαγιάδες της που την ετοίμασαν για τον δρόμο της αφήγησης. Έτσι, ήταν αρκετή μία σύσταση, για να μαθητεύσει στη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών και να ξεκινήσει τη δική της διαδρομή ως αφηγήτρια! Μα το πιο σπουδαίο είναι το ραντεβού που της ετοίμαζε η μοίρα, με τον «επαναστάτη γάτο» του συγγραφέα Άλκη Κούση στο 5ο Φεστιβάλ Αφήγησης της Αθήνας. Ένας γάτος που μπήκε στη ζωή της και σχεδόν ταυτίστηκε μαζί της, επηρεάζοντάς την βαθιά!
Αφήγηση, μονοπάτι νέο ή ήδη γνώριμο για σένα;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως παιδί οι ιστορίες ήταν μέσα στη ζωή μου. Η μια μου γιαγιά, μου έλεγε ιστορίες για δράκους, νεράιδες και ξωτικά και άλλα παράξενα πλάσματα, που όπως μου εκμυστηρευόταν ήταν αληθινά και εγώ δεν είχα κανένα λόγο να μην την πιστέψω. Η άλλη μου γιαγιά γεμάτη ιστορίες από τα δύσκολα χρόνια της ζωής της, τις αγάπες της και τα όνειρα της που κάποια από αυτά έμειναν απλώς όνειρα. Έτσι πολλά χρόνια μετά βρέθηκα εγώ η ίδια να λέω ιστορίες αληθινές ή φανταστικές. Ιστορίες που σε βοηθάνε να πεις όλα όσα δεν μπορείς να πεις με άλλο τρόπο.
Τον «Επαναστάτη γάτο» τον βρήκες ή σε βρήκε;
Ήρθε κυριολεκτικά και με βρήκε. Όλα ξεκίνησαν πέρυσι τον Οκτώβριο. Ο δάσκαλός μου Γιώργος Ευγενικός μου έδωσε ένα απόσπασμα από ένα λογοτεχνικό κείμενο εμπνευσμένο και γραμμένο από τον Αλκιβιάδη Κούση. «Αυτή η ιστορία είναι για σένα» μου είπε και είχε δίκιο. Μόλις την διάβασα πραγματικά ενθουσιάστηκα. Ήταν σαν να ήμουν εγώ αυτός ο γάτος που μιλούσε η ιστορία. Αφηγήθηκα ένα μέρος της ιστορίας του Άλκη, με τον οποίο πια μιλάμε στον ενικό, στο Φεστιβάλ Αφήγησης το Νοέμβριο του 2016, εκεί όπου παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από διάφορα λογοτεχνικά κείμενα. Όμως τίποτα δεν τελείωσε εκεί. Αντιθέτως τότε ήταν που ο γάτος μπήκε στη ζωή μου. Συζητώντας με τον Γιώργο Ευγενικό αποφασίσαμε να ζητήσουμε από τον Άλκη να μας παραχωρήσει ολόκληρο το κείμενο του για να πάρει το δρόμο της αφήγησης. Ο Άλκης το έκανε με χαρά και τον ευχαριστώ πολύ γι αυτό.
Μας είπες ότι το κείμενο ήταν λογοτεχνικό. Πόσο εύκολο είναι να γίνει ένα λογοτεχνικό κείμενο, αφήγηση χωρίς να χάσει την ταυτότητά του;
Το κείμενο όταν το πήρα στα χέρια μου και άρχισα να το δουλεύω ήταν γραμμένο σε μορφή μονολόγου. Ο ίδιος ο γάτος εξιστορεί την ήρεμη ζωή του με το μπαμπά του, όταν στο σπίτι τους εμφανίζεται «ένα τεράστιο χνουδωτό τέρας» που φυσικά φέρνει τα πάνω κάτω. Επειδή ήταν η πρώτη φορά που δούλευα ένα τέτοιου είδους κείμενο χρειάστηκε να αναζητήσω άλλο τρόπο για να το προσεγγίσω. Έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που είχα συνηθίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Βρέθηκα ξαφνικά μπροστά σε κάτι καινούριο και διαφορετικό. Αυτή ήταν και μια ουσιαστική πρόκληση για μένα. Προσπάθησα μεταφέροντας το μονόλογο του γάτου σε τρίτο πρόσωπο να κρατήσω τη ζωντάνια του κειμένου και ταυτόχρονα τον αυθεντικό χαρακτήρα του λόγου του Αλκιβιάδη Κούση. Με τις πολύτιμες και πολύ χρήσιμες συμβουλές του Γιώργου Ευγενικού, ο οποίος έχει και την καλλιτεχνική επιμέλεια της αφήγησης, το συγκεκριμένο λογοτεχνικό κείμενο μεταμορφώθηκε σε αφηγηματικό. Και άλλαξε και όνομα. Από «Μη μου μιλάτε για την Ήρα» έγινε η ιστορία του «Επαναστάτη γάτου», τονίζοντας έτσι όλες τις αλλαγές που συνέβησαν στο γάτο μέσα του και γύρω του, τον τρόπο που προσπάθησε να επαναστατήσει απέναντι σε αυτό που του ήταν ξένο που όμως στο τέλος το αγάπησε πραγματικά.
Που αναφέρεται η ιστορία;
Η ιστορία αναφέρεται σε ένα γάτο που ζούσε μια ζωή ήρεμη, που νόμιζε ότι τα όριζε όλα και τα είχε όλα υπό έλεγχο. Ώσπου ξαφνικά και χωρίς να το έχει ο ίδιος επιλέξει εμφανίστηκε στο σπίτι που ζούσε με το μπαμπά του ένα νέο πρόσωπο. Για να μείνει εκεί μαζί τους. Και τότε όπως είναι λογικό όλα άλλαξαν.
Γιατί αυτός ο γάτος είναι «επαναστάτης»
Γιατί κατάφερε να σταθεί εκεί μπροστά στο φόβο του καινούριου και του διαφορετικού. Χρειάστηκε να παλέψει με τις αλλαγές που συνέβησαν μέσα του και γύρω του. Ένοιωσε την ανάγκη να επαναστατήσει.
Εσένα σου έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Είναι τούτη εδώ η ιστορία που μιλάει για τη ζωή ενός γάτου, μα σίγουρα μου ψιθυρίζει κάτι και για τη δική μου τη ζωή. Για τον δικό μου φόβο, τις άμυνες και τις αντιδράσεις κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά σε κάτι καινούριο και διαφορετικό. Για όλα αυτά που φαίνεται να απειλούν τις ισορροπίες μου και με κάνουν να χάνω τον έλεγχο όλων όσων μέχρι τώρα έχω χτίσει. Ή ίσως έτσι νομίζω; Μα και για όλες αυτές τις αλλαγές που συνειδητά ή όχι συμβαίνουν μέσα μου και γύρω μου, έως ότου τελικά το άγνωστο να γίνει γνώριμο και οικείο. Και είναι αυτή η ιστορία η αφορμή να αναρωτηθώ το πώς εγώ η ίδια επιλέγω να σταθώ μέσα σε όλες αυτές τις αλλαγές, ώστε να τους δώσω την ευκαιρία να με αγγίξουν και να με παρασύρουν. Στη ζωή.
Επειδή όμως σ’ αυτή την ιστορία θα πρέπει να γνωρίσουμε και τον ‘μπαμπά’ του «επαναστάτη» γάτου, καιρός είναι να απευθυνθούμε και στον εμπνευστή της ο οποίος δεν είναι άλλος από τον δάσκαλο και συγγραφέα Άλκη Κούση.
Ποιες ήταν ακριβώς οι συνθήκες «γέννησης» του «επαναστάτη» γάτου;
Όλα ξεκίνησαν όταν, διασχίζοντας την Αττική οδό, είδα ξαφνικά ένα γατάκι στη μέση του δρόμου. Φοβήθηκα ότι κάποιο διερχόμενο όχημα θα μπορούσε να το πατήσει, γι’ αυτό και σταμάτησα λίγα μέτρα πιο κάτω για να το απομακρύνω. Ένα όχημα της Αττικής οδού κατέφθασε σχεδόν ταυτόχρονα και ο υπάλληλος με ρώτησε ευγενικά αν χρειάζομαι βοήθεια. Όταν του εξήγησα, άκουσα έκπληκτος πως πολλά ζώα (γάτες και σκύλοι) "αφήνονται" στην τύχη τους αριστερά και δεξιά του δρόμου από συμπολίτες μας, που θέλουν έτσι να τα ξεφορτωθούν! Αν βρεθούν ζωντανά, περισυλλέγονται και στέλνονται στη Φιλοζωική. Στο πρώτο "ψιψιψι" που έκανα ο μικρός, που στο μεταξύ είχε εξαφανιστεί, αποκαλύφθηκε πίσω από τους θάμνους. Παρέμεινε ακίνητος στη θέση του μέχρι που τον πλησίασα, τον πήρα στα χέρια μου και τον έφερα σπίτι μου. Η ιστορία του γατούλη συγκίνησε τους μαθητές μου στο σχολείο κι αποφάσισα να δημιουργήσω μια σελίδα στο διαδίκτυο, όπου θα ανέβαζα σε συνέχειες τις περιπέτειές του. Έτσι δημιουργήθηκε το ιστολόγιο «Το ημερολόγιο ενός γάτου». Οι ιστορίες άρεσαν πολύ σε μικρούς και μεγάλους κι έτσι αποφάσισα να τις συγκεντρώσω, να τις εμπλουτίσω και να τους δώσω τη μορφή ενός ενιαίου κειμένου.
Ποιό είναι το όνομα του γάτου;
Αρχικά ο γάτος στην ιστορία ονομαζόταν Γαττίκ (γάτος + Αττική οδός), όπως και ο πραγματικός μου γάτος.
Γιατί εμπιστεύτηκες την Τζένη Διαμαντοπούλου να αφηγηθεί την ιστορία σου.
Όταν έμαθα ότι στο 5ο Φεστιβάλ Αφήγησης θα παρουσιαστούν στο κοινό ανέκδοτες ιστορίες, έβγαλα από το συρτάρι τις περιπέτειες του γάτου και δήλωσα συμμετοχή με ένα απόσπασμα του βιβλίου. Επειδή ο ίδιος δεν ένιωθα έτοιμος να υποστηρίξω το κείμενο, μου προτάθηκε από το Φεστιβάλ η συνεργασία με την Τζένη Διαμαντοπούλου. Όταν την γνώρισα κατάλαβα αμέσως ότι ήταν πραγματικά το καταλληλότερο πρόσωπο για να αφηγηθεί τη συγκεκριμένη ιστορία. Η αφήγησή της άρεσε πάρα πολύ. Λίγους μήνες αργότερα μου είπε η ίδια η Τζένη ότι την ενδιαφέρει να κάνει παράσταση το συγκεκριμένο κείμενο. Η ιστορία ξαναγράφτηκε, έγιναν μικρές αλλαγές και ο γάτος ονομάστηκε Γιούπιτερ (Δίας) για να τονιστεί και η αντιπαράθεση με το σκύλο του σπιτιού που λέγεται Ήρα.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΓΑΤΟΣΓια ενήλικες και παιδιά άνω των 10 ετών
Σάββατα 20 και 27 Μαΐου 2017. Ωρα 20:30
Σας έχει συμβεί ποτέ να εμφανιστεί ξαφνικά κάποιος στη ζωή σας και να φέρει τα πάνω κάτω; Να την αλλάξει μια για πάντα;
-----------------------------------------------------------------------------------------